6 ให้ความร่วมมือกับส่วนราชการในการทำหน้าที่พลเมืองที่ดี โดยการสละกำลังกาย กำลังทรัพย์ตามความเหมาะสม สนับสนุนด้านต่าง ๆ ที่เป็นประโยชน์แก่สังคมและชุมชน 4. 7 มีทัศนคติที่ดีและเชื่อมั่นต่อส่วนราชการ ให้ความร่วมมือกับส่วนราชการ 5. จรรยาบรรณของผู้ประกอบธุรกิจต่อพนักงาน พนักงาน (Employer) คือ บุคลากร ซึ่งเป็นปัจจัยในการประกอบธุรกิจที่สำคัญ ถ้าไม่มีพนักงานทำหน้าที่ต่าง ๆ ในองค์กร ย่อมทำให้ไม่เกิดกิจกรรมทางธุรกิจ ผู้ประกอบธุรกิจ จึงควรมีจรรยาบรรณดังนี้ 5. 1 ให้ค่าจ้างและผลตอบแทนอย่างเหมาะสม โดยพิจารณาจากความรู้ ความสามารถ และลักษณะของงาน 5. 2 ให้สวัสดิการที่ดี ทำให้พนักงานมีสวัสดิภาพในการดำรงชีวิต 5. 3 สนับสนุนพนักงานมีการพัฒนาตนเองเพิ่มพูนความรู้ ความสามารถโดยการฝึกอบรมสัมมนา รวมทั้งสนับสนุนด้านการศึกษา เช่น ให้ทุนการศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น เป็นต้น 5. 4 ให้ความยุติธรรมเท่าเทียมกัน ทั้งด้านการปกครองและผลตอบแทน 5. 5 เคารพสิทธิส่วนบุคคลและความสามารถของพนักงาน โดยไม่เปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของพนักงานโดยไม่ได้รับอนุญาต 5. 6 ศึกษาทำความเข้าใจพนักงานด้านอุปนิสัย ความถนัด ความสามารถ เพื่อจัดหน้าที่ของพนักงานให้เหมาะสมกับงานที่ทำ 5.
1 ไม่กลั่นแกล้งหรือให้ร้ายทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม หรือทำการข่มขู่และกีดกันทางการค้า 3. 2 การให้ความร่วมมือในการแข่งขันเพื่อสร้างภาวะตลาดที่ดี เช่น การให้ข้อมูลเกี่ยวกับสินค้า การร่วมมือในการป้องกันรักษาสิ่งแวดล้อม เป็นต้น 3. 3 ไม่ล่วงละเมิดสิทธิตามกฎหมายของคู่แข่งขันเช่น ละเมิดลิขสิทธิ์ สิทธิบัตรเป็นต้น 3. 4 ไม่จารกรรมความลับทางธุรกิจของคู่แข่งขัน 4. จรรยาบรรณของผู้ประกอบธุรกิจต่อหน่วยราชการ หน่วยราชการ เป็นสถาบันหนึ่งที่มีความสัมพันธ์กับการประกอบธุรกิจ ผู้ประกอบธุรกิจต้องมีการติดต่อกับหน่วยงานอย่างสม่ำเสมอ นอกจากนี้การประกอบธุรกิจยังอยู่ในการควบคุมดูแลของหน่วยราชการอีกด้วย ดังนั้น ผู้ประกอบธุรกิจจึงควรมีจรรยาบรรณต่อส่วนราชการดังนี้ 4. 1 ปฏิบัติตามข้อบังคับของกฏหมายในการประกอบธุรกิจด้วยความซื่อสัตย์ เช่น จัดทำบัญชีและเสียภาษีถูกต้องสามารถตรวจสอบได้ และไม่เปิดโอกาสให้ข้าราชการประพฤติมิชอบในธุรกิจของตน 4. 2 ไม่ให้สินบนเพื่ออำนวยความสะดวกในการดำเนินธุรกิจ 4. 3 ไม่ให้ความร่วมมือสนับสนุนข้าราชการในการกระทำที่ส่อทางทุจริต 4. 4 ไม่ให้ของขวัญหรือของกำนัลแก่ข้าราชการเพื่อประโยชน์ของธุรกิจ 4. 5 ทำธุรกิจกับส่วนราชการด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เป็นธรรม มีความเป็นมิตรไมตรี 4.
ศ.
ในบางครั้งอาจต้องปรุงหรือทำอาหารเองบ้างเมื่อบุคลากรไม่พอกับจำนวนของแขก และต้องสามารถทำงานได้ทุกระดับ 5. ควบคุมดูแลต้นทุนการผลิต 6. ควบคุมดูแลห้องครัวให้ถูกสุขลักษณะอนามัยตามมาตฐานสากลที่กระทรวงสาธารณสุข และองค์การอนามัยโลกกำหนด 7. สามารถบริหารงานภายใต้สภาวะความกดดัน และแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ เมื่อต้องประกอบอาหารจัดเลี้ยงคน ตั้งแต่ 500 – 4, 000 คน โดยใช้บุคลากรเท่าเดิม 8. สามารถถ่ายทอดความรู้ ฝึกอบรมพนักงาน และฝึกทักษะเพิ่มศักยภาพให้แก่ผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคนได้อย่างสม่ำเสมอ 9.
5 ไม่ทำงานให้บุคคลอื่น ต้องมีความจงรักภักดีเต็มใจทำงานให้นายจ้างอย่างเต็มความสามารถ ยกเว้นได้รับการอนุญาตจากนายจ้างก่อนซึ่งต้องไม่เป็นอุปสรรคต่องานประจำ หากทุกภาคส่วนในสังคมได้คำนึงถึงจรรยาบรรรวิชาชีพของตน ย่อมทำให้กลไกทางสังคมสามารถขับเคลื่อนได้ไปในทิศทางที่ทุกองค์กรมุ่งหวังไว้ และได้รับผลตอบแทนที่น่าพอใจทั้งสองฝ่ายแบบเธอได้ฉันได้win win เอกสารอ้างอิง
อาหารรสชาติอร่อยเพราะไขมันและน้ำตาลเสียส่วนใหญ่ อาหารตามร้านหรูมักอร่อยถูกปาก นั่นเพราะมันเต็มไปด้วยไขมันเนยและน้ำตาล ตามตำราบอกว่า ไขมันจะเป็นตัวนำรสชาติ ส่วนน้ำตาลจะทำให้เสพติดและต้องการเสพมากขึ้น ฉะนั้น ไม่ว่าร้านดังร้านไหน จึงมักใช้ส่วนผสมสองอย่างนี้ปรุงอาหารเพื่อดึงลูกค้า เช่นเดียวกันกับผงชูรสที่ร้านอาหารในเมืองไทยนิยมใส่ในส้มตำ 3.
Anthony Bourdain. Goldmann Verlag. 2003 Tags: อาหาร, ร้านอาหาร, อาชีพ, เชฟ, ครัว, การทำอาหาร
มีวุฒิการศึกษาขั้นต่ำระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายทั้งสายสามัญและสายอาชีพ ระดับประกาศนียบัตร ประโยควิชาชีพชั้นสูง ระดับปริญญาตรี ในสาขาที่เกี่ยวข้อง เช่น วิทยาศาสตร์การอาหาร คหกรรมศาสตร์เทคโนโลยีการอาหาร ฯลฯ หรือผ่านการอบรมจากสถาบันสอนอาหารในต่างประเทศ 2. มีใจรักในอาชีพ และรักการให้บริการ 3. มีความชำนาญและมีประสบการณ์การทำงานในสายงานอย่างน้อย 10 ปีขึ้นไป 4. มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษได้ดี 5. มีความซื่อสัตย์ต่อตนเอง ต่อเพื่อนร่วมงาน ลูกค้า และนายจ้าง 6. มีระเบียบวินัยทั้งในการทำงานและการชิมอาหาร ไม่ดื่มแอลกอฮอลล์ขณะปฏิบัติ 7. มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ ไม่เป็นโรคติดต่อร้ายแรง มีความคล่องตัวในการทำงาน 8. รักความสะอาดทั้งอนามัยส่วนบุคคลและส่วนรวม 9. มีวิสัยทัศน์ และมีทัศนคติที่ดี 10. มีมนุษยสัมพันธ์ดี และสามารถเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ 11. สามารถบริหารจัดการต้นทุนค่าใช้จ่ายได้ดี ตลอดทั้งการจัดสรรทรัพยากรบุคคลและวัตถุดิบได้อย่างเหมาะสม 12. มีความกระตือรือร้น ไม่ดูดาย และสามารถทำงานได้ทุกอย่าง 13. ควรมีความสูงตั้งแต่ 155 เซนติเมตร สำหรับเพศหญิง และ 165 เซนติเมตร สำหรับเพศชาย โดยมีน้ำหนักเป็นสัดส่วนกับความสูงตามมาตรฐานสากล โอกาสในการมีงานทำ ส่วนหนึ่งของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9 พ.