ตำแหน่งของผู้เล่น เซ็นเตอร์ พอยต์การ์ด ชู้ตติ้งการ์ด สมอลฟอร์เวิร์ด พาเวอร์ฟอร์เวิร์ด แหล่งที่ีมา:
เซ็นเตอร์ (C): มักเป็นผู้เล่นตัวสูงที่สุดในทีมและให้ดีต้องมีกล้ามเป็นมัดๆและมีน้ำหนักตัวมากอีกด้วย ใช้ความได้เปรียบของร่างกายทำแต้ม หรือ ป้องกัน บริเวณใต้ห่วง พาวเวอร์ฟอร์เวิร์ด (PF): จะเล่นคล้ายกับเซนเตอร์ เวลาบุกจะหันหลังให้แป้น และเมื่อเล่นเกมรับ แบบ แมน ทู แมน จะยื้นใต้ห่วง สมอฟอร์เวิร์ด (SF): เป็นคนทำแต้มให้ทีม หรือ บางทีอาจจะได้เป็นคนรับผิดชอบการส่งบาสด้วย พอยต์การ์ด (PG): ดูแลการบุกของทีมโดยควบคุมลูกและส่งลูก ไปยังผู้เล่นที่เหมาะสมในเวลาที่ เหมาะสม และ เป็นคนนำลูกไปยังฝ่ายตรงข้ามเมื่อเวลาบุก ชู้ตติ้งการ์ด (SG): ชู้ตระยะไกลได้ดี และ สามารถทำคะแนนใกล้แป้นได้อีกด้วย
หมายเลขของพวกเขามักจะเป็น "4" เดือย ในที่สุด เราต้องพูดถึงเดือย: ผู้เล่นที่ใหญ่ที่สุดและใหญ่ที่สุดในทีม. นี่เป็นตำแหน่งที่ค่อนข้างมีความต้องการเนื่องจากความแข็งแรงและน้ำหนักมีความสำคัญเป็นพิเศษ แกนหมุนที่ดีต้องสามารถใช้ประโยชน์จากประโยชน์ทั้งหมดของร่างกายเพื่อให้ได้พื้นที่บนคอร์ท เมื่อทีมมีจุดหมุนที่โดดเด่น มันเป็นข้อได้เปรียบทางแทคติกที่ยอดเยี่ยม เพราะมัน นำเสนอความเป็นไปได้ในการเล่นที่หลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเล่นที่ทำกับกองหลังของพวกเขา ในแง่ของพื้นที่เล่น ส่วนใหญ่จะอยู่ใกล้ขอบสนาม แต่เนื่องจากความเก่งกาจของบาสเกตบอลสมัยใหม่ เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นสำหรับเดือยที่จะตัดสินใจออกจากปริมณฑล. หมายเลขที่ได้รับมอบหมายคือ "5" โดยสรุปมีตำแหน่งบาสเกตบอลห้าตำแหน่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่ในทีมเสมอไปเนื่องจากความเก่งกาจของบาสเก็ตบอล นอกจากนี้เนื่องจากเป็นกีฬาที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องนั้น เป็นไปได้ว่าตำแหน่งเหล่านี้จะเปลี่ยนไปในอนาคต.
เริ่มจากเท้าควรวางเท้าใดเท้านึงนำเล็กน้อย หรืออาจจะวางเท้าในระดับเดียวกันแต่ห่างออกจากกันก็ได้ 2. ย่อเข่าลงเล็กน้อยใช้มือข้างที่ถนัดจับอยู่ที่ใต้ลูกบาส ส่วนอีกมือก็ช่วยประคองลูก ยกลูกขึ้นเหนือศีรษะ 3. สายตาเล็งไปที่ห่วง หรืออาจจะเล็งไปที่กรอบสี่เหลี่ยมก็ได้ 4. ชูตบาส โดยการส่งแรงจากหัวเข่าขึ้นมา แขนยืนตรงออกไปให้สุด ใช้ข้อมือสะบัดลูกออกไป การกระโดดชูต Jump Shot การกระโดดชูตนั้นเป็นท่าชูตที่ผู้เล่นส่งแรงจากการกระโดดขึ้นมาทำให้สามารถชูตได้ในระยะที่ไกล เหมาะสำหรับการทำแต้ม 3 คะแนน และยังสามารถใช้ในการชูตที่มีผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามเข้ามาขัดขวางได้ 1. ย่อเข่าลงเพื่อเตรียมกระโดดขึ้น มือทั้งสองขัางจับบอลอยู่ในระดับหน้าอก 2. สายตาเล็งไปยังห่วงบาส 3. ยกมือขึ้นเหนือศีรษะ มือข้างที่ถนัดอยู่ใต้ลูกส่วนอีกมือช่วยประคองลูก ศอกและแขนตั้งตรงไม่เอียง 4.
โดยจะมีตำแหน่งอยู่ 5 ตำแหน่งดังนี้ 1. Point Guard 2. Shooting Guard 3. Small Forward 4. Power Forward 5.
จับลูกบอลด้วยมือทั้งสองระดับอกห่างตัวเล็กน้อย 2. หักข้อมือทั้งสองขึ้นเล็กน้อย 3. ผลักบอลด้วยการเหยียดแขนและตวัดข้อมือลง ผลักด้วยปลายนิ้ว การ Lay Up การ lay up หรือ การวิ่งกระโดดทำแต้ม เป็นอีกหนึ่งวิธีในการทำแต้มซึ่งจะแตกต่างจากการยืนชูตอย่างสิ้นเชิง การ lay up เป็นทักษะพื้นฐานที่ยากกว่าการทำแต้มแบบอื่นๆ แต่จะเป็นวิธีการทำแต้มที่รวดเร็วและสามารถเข้าใกล้ห่วงประตูได้มากที่สุด การที่จะเข้าไป lay up นั้นควรมีทักษะการเลี้ยงและการวิ่งที่ชำนาญ วิธีการ lay up โดยคร่าวๆ 1. จับลูกบาสให้มั่นคง 2. เริ่มก้าวขาข้างที่ถนัดก่อน 3. ก้าวต่อไปเป็นก้าวที่สอง แล้วทำการกระโดดลอยตัว 4. ยกเข่าขึ้นพอประมาณ และยกแขนขึ้นให้สุด 5. ปล่อยลูกลงห่วง หรือกระแทกกับแป้นให้ลงห่วง 6. เมื่อถึงพื้นควรย่อตัวลงเพื่อลดแรงกระแทก เพื่อไม่ให้เกิดอาการบาดเจ็บ หมายเหตุ: การ lay up ห้ามวิ่งเกิน 3 ก้าว ไม่งั้นจะเป็นการผิดกติกาบาสเกตบอล การชูตบาสพื้นฐาน การยืนชูต One Hand Set Shot รูปแบบการยืนชูตแบบ one hand นั้นเหมาะสำหรับการชูตลูก 2 แต้มคือผู้เล่นต้องอยู่ไม่ไกลจากห่วงนัก หรือไม่ก็เป็นตอนที่ได้ยิงลูกโทษ โดยการชูตแบบนี้ผู้เล่นจะไม่ได้กระโดด เพียงแต่ยืดแขนออกไปโดยใช้แขนข้างใดข้างนึง เป็นตัวนำส่วนอีกมือนึงเป็นตัวประคอง ดังนั้นการชูตรูปแบบนี้จะชูตในมุมต่ำ เวลาใช้ในสนามก็ควรชูตต่อเมื่อไม่มีคู่ต่อสู้ค่อยขัดขวาง วิธีการชูต 1.
กล่าวคือ ไม่เพียงแต่ตั้งใจให้ผู้เล่นมีส่วนสำคัญเท่านั้น แต่ยังพยายามใช้ความสามารถเฉพาะของผู้เล่นแต่ละคนให้เกิดประโยชน์สูงสุด ซึ่งแตกต่างจากบาสเก็ตบอลทั่วไปในความเป็นจริง ว่าแท็คติกของทีมก่อนหน้านี้คือสิ่งสำคัญที่สุด ในการฝึกอบรม ตำแหน่งบาสเกตบอลต่างๆ เมื่อก่อนตำแหน่งของตำแหน่งบาสเก็ตบอลได้รับการชี้แจงแล้ว ควรกล่าวว่าสิ่งเหล่านี้แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม: ภายนอกและภายใน. ภายในเป็นตำแหน่งเล่นที่อยู่ในช่องว่างใกล้กับขอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราพูดถึงช่องว่างที่มีช่วง ยาวประมาณสี่ถึงห้าเมตร. ในทางกลับกัน ตำแหน่งภายนอกเป็นตำแหน่งที่มีระยะห่างมากกว่า ยาวกว่าหกเมตรเมื่อเทียบกับขอบล้อ ในแง่นี้ ทั้งตำแหน่งภายนอกและภายในมี ตามส่วนย่อยหรือบทบาท: สำหรับตำแหน่งภายใน: หมุนและขับเคลื่อนไปข้างหน้า. ในกรณีของตำแหน่งภายนอก: ไปข้างหน้ายามและยามจุด. รายละเอียดตำแหน่งบาสเกตบอลแต่ละตำแหน่ง ได้อธิบายไว้ด้านล่าง ฐาน ฐานเป็นหนึ่งในตำแหน่งที่สำคัญที่สุด เนื่องจากมีหน้าที่ควบคุมการแข่งขันทั้งหมด งานที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของเขาคือการเอาบอลขึ้นระหว่างคอร์ท ดังนั้นเขาจึงมี ความรับผิดชอบในการเล่นด้วยความเร็วสูง. โดยพื้นฐานแล้ว อันดับและไฟล์จะต้องรับผิดชอบในการควบคุมความเร็วของเกม กำกับและจัดการมัน การตัดสินใจของคุณ จะต้องเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ของเกม และกลยุทธ์ที่จะนำมาใช้ จากที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้นถือเป็นฐานเสียงของโค้ชในสนาม ดังนั้น ผู้เล่นที่มีตำแหน่งนี้ ต้องทำงานร่วมกับ โค้ช.
31 เมตร) ส่วนผู้เล่นที่สูงที่สุดในประวัติ ดับบลิวเอ็นบีเอ คือ มาร์โก ไดเด็ก (Margo Dydek) สูง 7 ฟุต 2 นิ้ว (2. 18 เมตร) เธอยังสูงกว่า แชคิล โอนีล ด้วยซ้ำ